احکام ختودت (همبستر شدن با محارم )در کتب دینی پهلوی
جمعه 8 خرداد 1394
+0 به یه نکوروش با دخترآستیاگ آخرین پادشاه ماد ختودت کرد. کمبوجیه با خواهرش آتوسا ختودت کرد .
ویل دورانت در تاریخ تمدن ج 1 ص 433 درباره ازدواج با خواهر مادر با پسر و دختر با پدر گفته دربین پارسیان که کورش بانی اون بوده.
اردشیر دوم با دختر خویش و اردشیر سوم با مادرش ختودت به جای آورد. ن.ک : وندیداد 2 /972
در دوره اشکان این سنت ارایی معمول بوده و داستان ویس و رامین نشان ختودت میان برادر و خواهر دارد. وندیداد 2/977
در دوره ساسانی شاهپور اول با دخترش اذرناهید ختودت کرد و بهرام با دخترش ختودت نمود. دختر شاهپور اول با برادرش نرسی ینت ختودت بجای آورد . ن.ک : همان
مهران گنشسب از مقامات برجسته دربار هرمزد چهارم ساسانی با خواهر ختودت نمود. ن.ک همان : 2 /980
قباد ساسانی با دختر یا خواهرش سامبیکه و خواهرزاده اش ختودت نمود. همان 2/ 982
گویا این سنت در برخی از دوران های تاریخی دچار افول شده بود. موبد کریتر برجسته ترین موبد دوران تاریخی در منشور جاویدان خود مینویسد:
«بسیاری پیوند هم خون برقرار کردم و بسیاری که بی ایمان بودند به آن ایمانامدند...» ن.ک : همان 2/923 و کتیبه او
پنجاه سال پس از کریتر، آذرپاد مهر اسپند که در احیای آیین و فرهنگ باستان و میراث دینی دوران تاریخی سرامد همه موبدان تاریخ باستان است بفرمود: « زن از پیوند خویش کنید که پیوندتان دورتر نرود، چه تباهی وآشوب و زیانی از این بیشتر و بزرگتر که دختر خویش بدهند و پسر خویش را دختر کسان به زنی خواهند تا دوده تباه شود » وندیداد2/931
آمده است که : « نرسی بزرمهر این سه واژه را گفته است: که کرفۀ خویدودس (=ختودت) گناه مرگ ارزان را نابود کند ... و نیز شایسته است مرد را که زن خویش را از خود آبستن یابد (یعنی براساس سنت ختودت عمل کند)» شایست ناشایست 101/ 42
در کتاب گفته شده که : «خشم به پیش اهریمن دوید و گفت که من در گیتی نروم چه هرمز خدای در گیتی سه چیز است که من در برابر آنها هیچ نتوانم کرد. اهریمن که در گاهنبار برس ، اگر از ایشان یکی از دیری بدزدید ، گاهنبار شکسته شد و کار به کام تو باشد.
در میزد برس اگر از ایشان یکی سخن بگوید، میزد شکسته شد، و کار به کام تو باشد. خویدودس (ختودت) را رها کن چه من چاره آن ندانم. چه هرکس زن را چهار بار به نزدیک شد، از خویش هرمزد و امشاسپندان جدا شد» شایست ناشایست 1 /18/234 و233 + راویت پهلوی 4/ 8 / 9 -1.
« ویراف را هفت خواهر بود و هر هفت خواهر، ویراف را چون زن بودند ... چه ما هفت خواهریم و این یک برادر، و هر هفت خواهر این برادر را چون زن هستیم » اراداویراف نامه 24 / 2/ 1 و3.
سنت ختودت در منابع مذهبی پس از باستان نیز آمده و از فضیلت و ثواب بسار و آثار و برکات شمرده شده است. پیداست که این سنت تا روزگار صفوی جاری بوده است و در این موضوع پرسش و پاسخ های بسیاری میان روحانیون مزدیسنا در ایران و هند صورت گرفته است و گفته شده حال که امکان اجرای سنت ختودت به گونه شایسته نیست بهتر است که ختودت میان نزدیکان باشد.